De oorsprong van Taekwondo

Taekwondo is ontstaan uit een combinatie van verschillende oude krijgskunsten.

Aan het begin van onze jaartelling was Korea verdeeld in drie rivaliserende koninkrijken: Koguryo (= Taekyon), Sylla (= Hwarang-do) en Paekche.
Elk ontwikkelde zijn eigen vechtkunst en vormde zo de wortels van het moderne Taekwondo.

In het koninkrijk Koguryo, het grootste van de drie, ontwikkelden de beoefenaars vooral hand- en voettechnieken, worpen, vastgrijpen en gewrichtsvergrendelingen, bekend als Tangsudo.
In het kleinste koninkrijk Sylla lag de nadruk op vuisttechnieken, genaamd Subakdo.

In het koninkrijk Paekche stond de krijgskunst bekend als Taekwonpup, eveneens gericht op vuisttechnieken.

Deze krijgskunsten evolueerden door de eeuwen heen, tot de Japanse bezetting van Korea in 1911.
De Japanners verboden alle Koreaanse krijgskunsten en vervingen ze door Karate.
Het Taekwondo dreigde te verdwijnen, maar sommige Koreaanse meesters bleven in het geheim trainen, waardoor ze het eeuwenoude erfgoed konden behouden.

Na de bevrijding van Korea aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, werden verschillende scholen (dojangs) geopend door verschillende meesters.
In 1955 besloot de Koreaanse regering, onder invloed van generaal Choi Hong-Hee, deze verschillende scholen te verenigen en erkende ze officieel onder de naam “Taekwondo.”

Daarna werd het de officiële nationale sport van de Republiek Korea en maakte het deel uit van de Koreaanse strijdkrachten.
Geleidelijk verspreidde Taekwondo zich naar andere landen en verscheen het in België aan het begin van de jaren 70.

In 1972 werd in Seoel het wereldcentrum van Taekwondo (Kukkiwon) gebouwd, en het eerste wereldkampioenschap werd het jaar daarop georganiseerd.
Taekwondo werd eerst een demonstratiesport en later een Olympische sport op de Olympische Spelen.

Tegenwoordig is Taekwondo een van de populairste sporten in Korea, waar het wordt onderwezen aan politieagenten, militairen en studenten.

Er bestaan drie grote Taekwondo-organisaties in de wereld:

• Global Taekwondo Federation (GTF)
• International Taekwondo Federation (ITF)
• World Taekwondo Federation (WT)

Er bestaat een symbolische betekenis binnen het Taekwondo-gradensysteem.

Wat de Dan-graden betreft, is 9 de hoogste graad.
Het is niet alleen het grootste eencijferige getal, maar ook het resultaat van de vermenigvuldiging van het getal 3, dat volmaaktheid symboliseert.

Wanneer je 9 vermenigvuldigt met een ander cijfer en de cijfers van het resultaat optelt, is de som altijd gelijk aan 9.

Voorbeeld:

9 x 1 = 9

9 x 2 = 18 → 1 + 8 = 9

9 x 3 = 27 → 2 + 7 = 9

9 x 9 = 81 → 8 + 1 = 9

Omdat 9 het enige getal met deze eigenschap is, vertegenwoordigt het het meest positieve voorteken en het symbool van ultieme beheersing.

De Drie Klassen van Graden

De graden zijn verdeeld in drie afzonderlijke categorieën:

1e tot 3e Dan: De eerste stappen van de leerling op weg naar de zwarte band. In vergelijking met hogere graden worden zij nog als beginners beschouwd.

4e Dan: Markeert de intrede in de klasse van experts.

7e tot 9e Dan: Vertegenwoordigen de Meesters van Taekwondo, de elite die alle fysieke en mentale aspecten volledig beheerst.

De Oosterse Nummeringstraditie

Hoewel het logischer lijkt om van 1 omhoog te tellen, volgt de Oosterse traditie een dalend systeem van 10 naar 1, en daarna weer stijgend van 1 naar 9.

Het getal 10 is het kleinste getal met twee cijfers, en daarom begint een beginner met deze graad in plaats van met 11 of 12.

Poomsae (Vormen) en Keup-systeem

Poomsae betekent een reeks bewegingen die een denkbeeldig gevecht voorstellen.

Ons gradensysteem is afgestemd op dat van de officiële Taekwondo-federaties.
Voor elke Keup (graad) moeten studenten een examen afleggen en de Poomsae van hun niveau uitvoeren.

Het beginnersniveau is de witte band, overeenkomend met de 10e Keup.
In onze academie beginnen kinderen jonger dan 8 jaar bij de 15e Keup, omdat hun ontwikkeling naar de zwarte band langer duurt.

De vijf extra Keup-niveaus (15e tot 11e) komen overeen met de vijf Ki-Tcho, een voorbereidende reeks vormen voor het eerste officiële Poomsae.
De geleidelijke geheugen- en motorische ontwikkeling die deze Ki-Tcho vereisen, is aangepast aan de leeftijd van het kind en zorgt voor een evenwichtige en realistische voortgang.

Taekwondo is een krijgskunst afkomstig uit Korea, het “Land van de Ochtendrust,” meer dan 20 eeuwen oud.
De naam betekent “de weg van de voet en de vuist.”
Het doel is om zowel de geestelijke als de fysieke vaardigheden van de mens te ontwikkelen en te vervolmaken.
Het wordt beschouwd als de krijgskunst van de wijze.

Vandaag is Taekwondo wereldwijd bekend om zijn spectaculaire traptechnieken.

We onderscheiden twee hoofdaspecten van Taekwondo: de krijgskunst en de sport.

De Krijgskunst

Taekwondo is in de eerste plaats een krijgskunst, die niet alleen technische kennis vereist, maar vooral mentale discipline om vooruitgang te boeken op het pad — de ware geest van Taekwondo.
Deze weg is een persoonlijke ontwikkeling die een leven lang duurt, een voortdurende inspanning om lichaam en geest te beheersen.

De Sport

Taekwondo is ook een sportdiscipline, waarin prestatie en precisie centraal staan binnen een gereguleerd kader om punten te scoren.
Het weerspiegelt geen echte gevechtssituaties, maar legt de nadruk op competitie en techniek.
Het werd voor het eerst voorgesteld als demonstratiesport op de Olympische Spelen van Seoel in 1988, en werd een officiële Olympische discipline in 2000 in Sydney.

In beide vormen vereist en ontwikkelt de beoefening van Taekwondo:

• lenigheid
• behendigheid
• uithoudingsvermogen
• vitaliteit
• precisie
• wilskracht
• en technische beheersing.

De visie van Master Kim

De groeiende kloof tussen de traditionele krijgskunst en de moderne evolutie van Taekwondo als sportdiscipline is een vaststelling.
Deze verschillen hebben een diepgaande invloed op de opleiding van taekwondoka’s, hun vaardigheden en hun begrip van wat de krijgskunst werkelijk betekent.

De conditionering van de taekwondoka: krijgskunst versus competitiesport

De traditionele krijgskunst

Bij de traditionele benadering richt de training zich op reële gevechtssituaties en de bekwaamheid om effectief te reageren in zelfverdediging.
Elke techniek wordt aangeleerd met echte intentie: elke beweging moet worden uitgevoerd met kracht, precisie en vastberadenheid om een bedreiging te neutraliseren.

De training legt de nadruk op lichaamsversterking (lenigheid, weerstand, explosiviteit), afstandsbeheersing, controle van slagen en aanpassingsvermogen aan onvoorspelbare situaties.

Daarnaast omvat het ook aspecten die verder gaan dan het gevecht zelf, zoals meditatie, angst- en stressbeheersing, en kennis van vitale punten.

De moderne competitiesport

In de sportieve versie ligt de nadruk op prestaties binnen een gereguleerd kader, waarbij het belangrijkste doel is om punten te scoren.
De training richt zich op technieken die het meeste scoren (vooral hoge of draaiende trappen).

De slagen worden vaak niet met volle kracht uitgevoerd, want het doel is de elektronische sensor te raken, niet om echte impact te veroorzaken.
Dit leidt tot een gewoonte van lichte controle, wat problematisch kan zijn in een echte situatie.

Het gebruik van elektronische borstbeschermers (hogu) met sensoren versterkt deze tendens nog meer, waardoor bepaalde effectieve slagen onbruikbaar worden als ze niet door het systeem worden herkend.
Dit zorgt voor een conditionering die ver afstaat van de realiteit van een gevecht.

De vervorming tussen sport en krijgskunst

De sport als spel

Competitief Taekwondo, met zijn strikte regels, kan worden gezien als een spel van “raken zonder geraakt te worden”.
Dit systeem moedigt atleten aan om strategieën te ontwikkelen die punten opleveren, maar die niet overeenkomen met de echte omstandigheden van een gevecht, waar een te zwakke slag geen effect zou hebben.

De illusie van technologie

Moderne uitrusting, zoals elektronische plastrons, versterkt deze vervorming.
Ze belonen lichte of onnauwkeurige slagen die in werkelijkheid geen effect zouden hebben.
Bovendien beperkt het gebrek aan handtechnieken in het puntensysteem de technische veelzijdigheid — een groot nadeel in echte zelfverdedigingssituaties.

Ontkoppeling van de realiteit

In een echte confrontatie telt elke slag.
Een zwakke of slecht geplaatste slag maakt geen verschil tegen een aanvaller.
Er zijn geen gewichtscategorieën of bandgraden in de realiteit.
De traditionele krijgskunst leert te slaan met intentie en vastberadenheid, om zichzelf of anderen te beschermen — iets wat vaak ontbreekt in de moderne sportieve benadering.

De krijgskunstweg: een andere levensfilosofie

De traditionele krijgskunst beperkt zich niet tot fysieke efficiëntie.
Ze omvat een levensfilosofie gebaseerd op respect, nederigheid en zelfbeheersing.
Deze dimensie ontbreekt vaak in puur competitieve omgevingen, waar overwinning en prestaties centraal staan.

Door deze essentie te verliezen, dreigt het moderne Taekwondo een oppervlakkige beoefening te worden, ontdaan van zijn diepe spirituele en morele inhoud.

Om nog verder te gaan : Lees meer

Breektest (Kyokpa)

De breektest is een verplichte proef voor het zwarte band examen.
Het is een uitstekende manier om concentratie, kracht, snelheid, precisie en zelfbeheersing te ontwikkelen.

Het helpt beoefenaars ook te beseffen dat hun lichaam een krachtig wapen kan zijn, wat hen leert voorzichtig en respectvol te trainen.

Poomsae (Vormen)

Poom = vorm / Se = identiteit

Poomsae (ook wel vormen of katas genoemd) zijn denkbeeldige sologevechten tegen meerdere tegenstanders.
Er bestaan zelfs Poomsae-kampioenschappen, ook wel technische wedstrijden genoemd, waarbij precisie, balans en ritme worden beoordeeld.

Wedstrijdgevechten (Sparring)

Tijdens wedstrijden is beschermende uitrusting verplicht — waaronder een borstbeschermer (hogu), helm, kruisbeschermer, gebitsbeschermer, scheenbeschermers en onderarmbeschermers.

Een gevecht bestaat uit drie ronden van drie minuten, met 30 seconden rust tussen de ronden.
Het gevecht wordt geleid door een centrale scheidsrechter en drie hoekrechters.

Toegestane Slagen

• Alle slagen moeten staand en boven de gordel worden uitgevoerd.
• Trappen zijn toegestaan naar het hoofd en de borstbeschermer.
• Vuistslagen zijn alleen toegestaan naar de borstbeschermer.

Puntentelling

• Trap op de borstbeschermer → 1 punt
• Trap naar het hoofd → 2 of 3 punten, afhankelijk van de techniek
• Vuistslag op de borstbeschermer → variabel afhankelijk van de impact

Gewichtscategorieën

Minder dan 48 kg, 48–52 kg, 52–56 kg, 56–60 kg, 60–64 kg, 64–68 kg,  68–73 kg, 73–78 kg, 78–84 kg, meer dan 84 kg

Opmerking: regels en categorieën kunnen worden gewijzigd door officiële updates.

Doel van de Training

Het doel van de training is het verbeteren van het potentieel van zowel geest als lichaam.

Trainingsprincipes

• Oprechtheid is fundamenteel.
• Inspanning is verplicht.
• Respecteer het vaste trainingsrooster.
• Wanneer de meester, leraar of hogere graden (vanaf zwarte band) een instructie geven, moeten leerlingen zonder bezwaar gehoorzamen.
• Wees niet te ongeduldig.
• Besteed nauwgezette aandacht aan elk aspect van de training.
• Hecht belang aan de trainingsregels.
• Toon interesse in nieuwe vormen en technieken met het oog op vooruitgang.
• Probeer traagheid/laksheid te overwinnen.
• Netheid is verplicht vóór en na de training.

Eed van de Taekwondoka

Ik, als lid van de Taekwondo-gemeenschap, zal deze technieken—geleid door mijn hart en mijn geest—alleen gebruiken voor het realiseren van rechtvaardigheid en vrede, met respect voor mijn eigen identiteit en die van mijn Meester.

Tijdens de Training: Na te Leven Regels

De 10 Geboden:

De Geest

Respect

Manieren / Houding

Hoffelijkheid

Loyaliteit

Volharding

Zelfbeheersing

Strijdlust

Netheid

Opoffering

Beschermingsmateriaal

Voor de veiligheid van de beoefenaars maakt dit materiaal een essentieel onderdeel uit van de discipline.
Het is speciaal ontworpen voor taekwondoka’s, maar is niet verplicht.

Lijst van materiaal:

• Voetbeschermers
• Handbeschermers (handschoenen)
• Kruisbeschermer
• Scheenbeschermers
• Onderarmbeschermers
• Borstbeschermer (hogu)
• Helm

Officiële Kukkiwon Opleidingen

Sinds september 2015 organiseert het Kukkiwon verschillende opleidingen en examens in Europa (onder andere in Italië en Oostenrijk):
Skip Dan / Instructeur / Examinateur.

Deze opleidingen staan open voor alle Europese taekwondoka’s met een zwarte band of een officieel Kukkiwon-certificaat, afhankelijk van het type seminarie.

Skip Dan (toegankelijk voor alle zwarte banden)

Deze opleiding biedt de mogelijkheid om je Kukkiwon-graad officieel te regulariseren of bij te werken, op basis van:

je ervaring,

je leeftijd,

of een gelijkwaardigheid van niveau, enz.

Men kan een erkenning tot maximaal twee graden hoger verkrijgen, met een limiet tot de 7e Dan.
Voor de 8e en 9e Dan kunnen de examens uitsluitend bij het Kukkiwon in Korea worden afgelegd.

Instructeur (toegankelijk vanaf 4e Dan)

Bestaat uit drie niveaus en geeft toegang tot andere kwalificaties zoals:

Officiële scheidsrechter

Examenjury

Toegang tot het Taekwondowon (wereldcentrum van Taekwondo in Korea)

Houders van dit diploma zijn officieel erkende Kukkiwon-instructeurs, wat een wereldwijd erkende opleiding en kwaliteit garandeert.

Examinateur / Jury

(toegankelijk vanaf 4e Dan met een instructeursdiploma)
Bestaat eveneens uit drie niveaus.
=>Meer informatie volgt.

Zie ook:
Link naar het artikel over de wereldwijde Taekwondo-reglementen (graden, kosten, voorwaarden, termijnen, enz.).